Koffie uit Indonesië: Kopi Luwak

De civetkat eet van alles, in eerste instantie vlees, maar daarnaast ook vis, fruit, eieren en insecten. Eén onderdeel van zijn dieet is de koffiebes, die door de enzymen in zijn verteringskanaal zo bewerkt wordt, dat deze er gefermenteerd weer uitkomt. Hij poept dus ‘gebrande’ koffiebomen, waarvan de koffie (Kopi Loewak) een zachte, karamelachtige smaak heeft die kennelijk niet bereikt kan worden met bonen die wel echt gebrand zijn. We spreken niet bepaald uit eigen ervaring, want met een prijs van € 50,- voor 100 gram komt een kopje van deze Kopi Loewak toch fors boven ons reisbudget uit.

Een tweede reden om de koffie uit Indonesië voorlopig even te laten staan, is dat de civetkat voor sommige boeren een soort goudhaantje is geworden. Niet veel mensen staan te springen om tijdens een jungletocht naar uitwerpselen te speuren in de hoop er een paar koffiebonen tussen te vinden, dus worden de dieren in gevangenschap gehouden op boerderijen. Dat is op zich geen probleem, hetzelfde gebeurt overal ter wereld met koeien, schapen en huisdieren, maar zoals wel vaker in de voedselindustrie, zie je verschillende manieren van dieren houden. Wanneer de civetkatten uitsluitend nog koffiebessen te eten krijgen, van hun jongen gescheiden worden en leven in hokjes als legbatterijen, krijgt de koffie een wel heel vervelende nasmaak. Dierenrechtenorganisaties vechten voor betere leefomstandigheden voor de dieren en tot het zover is, houden wij het nog even bij een bakkie Max Havelaar…