Slapen met een verhaal

Elke reiziger heeft het wel met één bestemming, een speciaal gevoel. Datgene dat ervoor zorgt dat je vaker teruggaat. Zo’n plek kwam Riksja-oprichter Marius per toeval tegen in Nepal. Op reis richting Chitwan National Park zag hij vanuit de auto een geel huis staan waar hij echt even moest stoppen: “Het ademde de sfeer van de streek met een toefje safari.” Het bleek de lodge van de enthousiaste Dhurba. Deze jonge Nepalees noemde zijn slaapplek Sapana, ofwel  ‘droom’. Een toepasselijke naam, want zijn droom was een lodge die ook aan zijn dorpsgenoten een beter bestaan kon bieden. Zij hielpen hem met bouwen, materialen en muurschilderingen maken. Ook bedachten ze originele excursies, zoals olifanten wassen en een kookcursus bij de Tharu-vrouwen.

Dhurba had alleen één probleem: er kwamen geen gasten. Hij had wel een sfeervolle lodge, maar had geen kaas gegeten van marketing. Marius werd gegrepen door Dhurba’s verhaal. “Wij brachten jaarlijks vele reizigers naar Nepal, maar zochten nog een bijzondere slaapplek. Bij Sapana voelde ik waar het echt om gaat op reis: culturele ontmoetingen. Het contact met mensen, het vertrouwen in elkaar en het samen bouwen aan een betere toekomst. Zo begon een innige relatie tussen Riksja Travel en Sapana.” Win-win, toch?

Bali is een eiland vol mooie slaapplekken. Toch springen de paalhuisjes in Munduk er voor ons uit. Hetis een plattelandsdorpje midden op Bali, weg van bekendere oorden als Ubud en Kuta. Het is dan ook echt heel klein: een paar huizen, wat watervallen en vooral: heel veel rijstvelden en een aantal warungs. Midden in deze 50-tinten-groen-omgeving staan houten huisjes op palen. Met een weids uitzicht over de groene vallei, in de verte kun je zelfs de zee zien. De lucht wordt gevuld door het geluid van kwakende kikkers en zingende vogels. Dit is de plek waar je overnacht.

Gids Wayan is geboren en getogen in het dorp en kind aan huis in het hotelletje. Wanneer reizigers het platteland willen ontdekken, staat hij te springen om ze mee te nemen. Hij kent de kleine paden en iedereen in het dorp. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en al gauw proef je exotische fruitsoorten, sta je met je enkels in de modder rijst te planten of koel je af onder een waterval.

Direct na aankomst voel je het: de hectiek, de levenslust en de warmte. Welkom in Vietnam, welkom in Hanoi. Het oudste stadskwartier, de Old Quarter van Hanoi, is dé plek waar het allemaal gebeurt en daar slaap je ook. De wijk bestaat uit smalle straten met in elk een andere ambacht. Over de kruidenstraat, de lampenstraat, de schoenstraat en de metaalstraat rijden brommertjes af en aan. Wil je oversteken? Gewoon langzaam lopen. De bestuurders ontwijken je behendig.

In een van deze straatjes staat je kleine hotel. Typisch in Hanoi-stijl gebouwd: maar één kamer breed en drie of vier verdiepingen hoog. Tussen de huizen wisselen bomen en elektriciteitspalen elkaar af. Grappig genoeg worden de straten er eigenlijk wel knus van. Het hotelletje wordt gerund door manager Jason: een ietwat verlegen, maar vriendelijke man. Zijn Engels is best goed, met veel “Yes, yes“. Dat zul je vaker horen in Vietnam. In de hectiek van de stad geven Jason en zijn personeel iedereen een warm welkom. Hij is altijd aanwezig om te helpen of zelfs even mee te lopen naar het winkeltje of restaurantje dat je zoekt. Jason is gastvrij en leergierig: door zijn gasten te trakteren op een lunch of diner, leert hij zelf ook veel over de wereld.

Jasons tip: “Rust uit aan de oever van het Hoan Kiem Lake, het stadsmeer op een steenworp afstand. De lokale bevolking speelt hier een potje mahjong – meedoen mag. In de vroege ochtend wordt tai chi beoefend en verliefde stelletjes kiezen een bankje uit met uitzicht op het water. De echte Vietnamese loempia’s zijn hier niet te versmaden!”