De filosofie van Riksja

Het was halfzes in de ochtend. De Riksjarijder peddelde slaperig voort in het halfdonker. Een magere koe keek ons vernietigend aan en hobbelde weer verder. Een beetje chaggie hing ik achterin. Ik was nooit op mijn best op vroege ochtenden. Maar vandaag was het geen gewone morgen. Het was de dag dat ik de Taj Mahal zou gaan zien. De plek der plekken. Hier had ik al op zesjarige leeftijd over gelezen in ‘Suske en Wiske en de wilde weldoener’. Ik had magische foto’s gezien in talloze fotoboeken. Dit was misschien wel het mooiste object ter wereld, gebouwd uit liefde voor een vrouw, een symbool van puurheid en harmonie.

Iets in me zei dat het zou gaan tegenvallen. Hoe kunnen zulke hoge verwachtingen vervuld worden? Dat bestaat niet. De straten van Agra lagen er troosteloos bij. Niets wees erop dat hier grote schoonheid in het verschiet lag.

We liepen door een van de toegangspoorten naar binnen. Daar lag ze, beschenen door het eerste zonlicht. Wat was ze mooi! Als een fata morgana tekende het maagdelijk witte marmer zich af tegen de hemel. De minaretten vingen ieder een subtiel zonnestraaltje. Totaal overweldigd, met open mond en open hart, stond ik daar. Dit overtrof zelfs de grootste verwachtingen!

Langzaamaan won de zon aan kracht en viel er een gouden gloed over de hele tombe. Ik wilde dichterbij komen, het hele bouwwerk omarmen. Hoe naderbij ik kwam, hoe duidelijker de contouren werden. En toen ging ik naar binnen. Hier was het graf te zien van Sjah Jahans vrouw die te ruste ligt in haar Taj. De ruimte was een beetje recht toe recht aan; hier was weinig te beleven. Een beetje doelloos liep ik rond, om snel de tuin weer in te gaan. Ik had het kunnen weten: van dichtbij lost een fata morgana altijd op.

We willen de reis bieden die je dichter bij je bestemming brengt.

Die wens heeft een dubbele betekenis. Het geldt zowel voor de reizen als voor de mensen. We willen dat onze reizen een rijk pallet aan ervaringen garanderen en dat je als reiziger door onze kleinschaligheid veel ontmoetingen hebt met de lokale cultuur. Dat soort reizen kunnen een spiegel zijn voor jezelf, zodat je écht iets meeneemt naar huis. Het hele leven is in feite een reis.

We willen ook de mensen die bij ons werken dichter bij hun bestemming brengen. Dat doen we onder andere met ons geluksbeleid. We werken aan persoonlijke ontwikkeling door onze werknemers veel te laten ervaren, veel te laten leren en veel aandacht te schenken aan het ‘zijn’. We bieden iedereen die bij ons werkt de Riksja Quest aan, een diepe zoektocht naar levensmissie en talenten.

Geen regels
We proberen verder een soepele, strategische flow te creëren door vooral te kijken naar de potentie en te focussen op de positieve energie. We proberen de zaken niet te veel dicht te timmeren. Onze enige regel is dat we geen regels hebben. We willen dat we alles met een goede reden doen en dat deze steeds ter discussie kan blijven staan.

We hebben met steeds meer klanten een sterke band en we blijven met hen in gesprek over hoe we ons bedrijf en de reizen iedere keer weer beter kunnen maken.
Onze doelstelling in het maatschappelijk verantwoord ondernemen is vooral gericht op mensen. We krijgen energie van kleine projecten waarmee we lokale mensen kunnen helpen. Of als lokale mensen ons helpen in communitylodges, of als gids of kanovaarder.

Bedrijf met een hart
We noemen onszelf een Soulventure. Dat is een duur woord voor een bedrijf met een hart. Maar gaat het dan vooral over de reis of over de bestemming? Dat is een filosofische vraag waar je flink wat glazen witte wijn bij kunt drinken, bijvoorbeeld op ons dakterras in Leiden.
Als je het aan mij vraagt, dan denk ik dat het toch meer gaat om de reis dan om de bestemming. In het meemaken, het aanraken, het beleven en het groeien zit zoveel waarde. Maar de bestemming is toch van belang, al is maar als richtinggever, als inspirerend baken aan de horizon. Het is vervullend om steeds dichterbij te komen, maar ook heerlijk om nooit helemaal te arriveren.

Marius Appelman
Oprichter Riksja Travel