Reistips Indonesie; de do’s and dont’s
blog
woensdag 28 mei
Kerstin Jauk
Ben jij bezig met het plannen van een reis naar Indonesië? Bekijk dan hier onze Indonesie bouwstenen. Heb jij de grote mazzel dat je binnenkort naar Indonesië afreist en ben je inmiddels gestart met de voorbereidingen? Mis dan deze do’s and don’ts niet, onze reistips maken je Indonesië reis nog leuker en je komt ter plaatse minder snel voor onaangename verrassingen te staan. Welk gebaar is voor ons heel normaal, maar wordt daar respectloos gevonden? Waar kun je het lekkerst eten, hoe huur je veilig een brommer en op welke manier kun je iets terug doen voor de lokale bevolking? Wij helpen je op weg.
Lokale gebruiken
Indonesiërs hebben een sterk gevoel voor zelfbeheersing en beschaving. Beleefdheid en respect voor de medemens staan hoog in het vaandel en het wordt dan ook als zeer onbeleefd ervaren als iemand schreeuwt, boos wordt of op een andere manier zijn ongenoegen uit. Andersom betekent het dus ook dat een kalme, vriendelijk lachende Indonesiër, misschien helemaal niet zo relaxed is. ‘Ja’ betekent echt niet altijd ‘ja’. Rechtuit ‘nee’ zeggen is onbeleefd, er zijn wel 12 woorden die ‘ja’ betekenen, maar waarmee eigenlijk ‘nee’ bedoeld wordt in Bahasa Indonesia.
Linkshandig? Dat is nou jammer, want zowel moslims als hindoes vinden het onbeleefd om ook maar iets te doen met de onreine linkerhand, behalve dan je billen afvegen. Eten, een cadeau aanbieden, handen schudden: het is een no go met links. Iets aanwijzen met je linker wijsvinger kan al helemaal niet, maar daar zijn ze ook niet gek op als je het met rechts doet. Wijzen kun je beter met je duim doen. Raak ook liever niet iemands hoofd aan, een onschuldige aai over de bol bij een kind is al beledigend: het hoofd wordt als heilig beschouwd, omdat daar de ziel in leeft.
Waar eet ik het lekkerst?
Pizza en hamburgers kun je ook in Indonesië overal krijgen, maar als je op reis gaat om iets nieuws te beleven, zoek dan vooral de lokale keuken op. De kwaliteit is vaak een stuk beter dan die van Westers eten en bovendien is de lokale keuken vaak veel goedkoper. Eten bij een stalletje op straat kan prima, maar kies een plek uit waar de locals zelf ook eten en waar het druk is: je mag er dan van uitgaan dat bederfelijke producten niet te lang in de zon hebben gelegen. Nog leuker zijn warungs, minirestaurantjes in een winkeltje, met soms maar twee of drie tafels. Voor bijna niks eet je echt Indonesisch, soms zie je voor je neus hoe de boemboes bereid worden met een stamper en vijzel. (Ps. Lees hier waar je de beste saté eet in Indonesië.)
Ben je op reis tijdens de ramadan? Je kunt altijd wel ergens een plek vinden waar je iets te eten kunt kopen. Wel zo aardig om het niet direct voor de neus van de moslimbevolking op te eten als de zon nog niet onder is. Meer lezen over de Ramadan in Indonesië?
Brommer rijden
De kustpaden en kronkelende wegen tussen de rijstvelden lenen zich perfect voor brommertochtjes, geen wonder dat de lokale bevolking vaak hele gezinnen of huis en haard op deze twee wielen vervoert. Heb jij ook zin om met de wind in je gezicht je eigen weg te zoeken en gewoon te zien waar je uitkomt? Ga dan op reis met een internationaal rijbewijs en sluit een verzekering af als je de brommer huurt. Een fijn idee voor jezelf, maar daarnaast ook verplicht. Ben je van plan om in de stad te rijden, dan is het wel fijn als je al ervaring hebt: het verkeer is chaotisch en regels lapt iedereen op de brommer aan zijn laars. Andere brommerrijders slingeren tussen de auto’s door en zelf ontkom je daar ook niet aan. Is dat je iets te veel van het goede, zoek dan de rustige, landelijke wegen op, met mooie uitzichten. Cruisen tussen de kokospalmen, stoppen bij een verscholen baaitje en een uitstapje maken naar een lokale tempel waar je een stokje wierook brandt.
Iets terug doen
Ga je op reis, dan ben je te gast in een ander land en in Indonesië voel je je ook echt zo: te gast. De vriendelijke bevolking verwelkomt je graag en is vaak wel in voor een praatje. Ze laten je zien hoe ze leven en je kunt zomaar iets te eten aangeboden krijgen. Vind je het leuk om iets terug te doen, dan kan dat al heel simpel, door belangstelling te tonen en een paar woordjes Bahasa Indonesia te spreken (selamat tinggal is goedendag en apa kabar hoe gaat het). Kinderen maak je al blij door een potje met ze te voetballen, maar ook met kleine cadeautjes als schriften, pennen, stickers, ballonnen of haarelastiekjes. Als je die ook nog eens ter plaatse hebt gekocht, heb je daarmee meteen de lokale economie gestimuleerd.
