Haantje de voorste

Hanengevechten zijn populair in Cuba. Maar voor mij als Nederlandse reiziger toch een beetje dubieus. Dat is toch zielig? Die arme hanen die moeten vechten totdat er eentje dood bij neervalt. Toch is het na honkbal de meest populaire ‘sport van Cuba’.

Wat doe je als iemand je meevraagt naar zo’n gevecht? Mijn eerste reactie is heel duidelijk: dat hoef ik niet te zien. Wel ben ik nieuwsgierig naar de reden waarom dit gevecht tussen twee dieren zo geliefd is en besluit eens rond te vragen hoe zoiets nu eigenlijk in zijn werk gaat.

Hanengevechten zijn al sinds de 18e eeuw een sport van Cubaanse boeren, waar grof geld wordt vergokt. Er is een bepaald Cubaans hanenras dat behoorlijk gewiekst is in het bevechten van tegenstanders, met schijnaanvallen en afweermanoeuvres. De stamboom van deze vogels wordt even zorgvuldig beschermd en gekoesterd als die van sportpaarden. De revolutie bracht een gokverbod, zodat het gebeuren ondergronds is gegaan, maar de sport zelf is legaal. Echte hanengevechten zijn tegenwoordig clandestiene afspraken die in de provincie plaats vinden.

 

Het gevecht vindt plaats in een arena, waar de hanen joelend en schreeuwend naar een overwinning worden geleid. Het klinkt in mijn oren allemaal niet heel aantrekkelijk. Wanneer een Cubaan trots zijn hanen wil laten zien besluit ik een kijkje te nemen. De hanen zien er goed en sterk uit. En daar wil ik het graag bij houden. Ik bedank hem vriendelijk en zeg gedag. Een stap in de broeierige wereld van hanengevechten gaat mij te ver. Ik hoor ze het liefst gewoon kraaien bij het opkomen van de zon…

Ga terug naar het overzicht van alle artikelen