Reisspecialist Elbrich in Cuba

Salsa, sigaren, oldtimers, koloniale gebouwen en Caribische stranden, Cuba had met deze sfeerbeelden een enorme aantrekkingskracht op mij. Zou het nog die authentieke sfeer hebben waar iedereen het over heeft? Gezien de geschiedenis en de ontwikkelingen wilde ik niet langer wachten, dus ik heb mijn tas gepakt en ben vertrokken om het land te ontdekken. In twee weken reisden we met de bus langs heel wat bijzondere plekken…

We kwamen aan op Varadero en zijn daar onze reis ontspannen gestart. We verbleven in een knusse casa particular op loopafstand van het strand. Dit deel van Varadero is rustig, heeft een breed zandstrand met helder water. We moesten best een eindje langs het strand lopen voordat we bij de eerste all inclusive resorts met ligbedjes aankwamen. Toen realiseerde ik me wel hoe fijn ik het vind om ver van de drukte te zitten. ’s Avonds was ik voorbereid op rijst en bonen en weinig smaakmakers maar ondanks de eenvoudige ingrediënten was het goed verzorgd en lekker klaar gemaakt door de eigenaresse van de casa particular.

Om onze reis naar Santa Clara te vervolgen, de stad waar het monument van Che Guevara staat, moesten we vroeg uit de veren. Op het busstation wisselden we onze voucher om tegen een buskaartje. Er kwam een briefje uit een kassa gerold, die nog het meest leek op een oude typemachine, en met de hand werd er een krabbeltje bij gezet. De bagage konden we bij de bus afgeven. Hoewel het allemaal op een Cubaans tempo ging, reden we stipt om 08.15 uur weg.

Na een paar uurtjes kwamen we aan op het station van Santa Clara. Hier werden we meteen belaagd door allemaal mensen die een casa en taxi aanboden. De casa particular was al geregeld. Wel een prettig idee om gewoon nee te kunnen zeggen en niet in onderhandeling te hoeven gaan. We kwamen terecht in een uniek plekje in de stad: de casa particular had een knus dakterras met plantjes en bloemen en een paar tafeltjes. Het regende flink, maar het terras was gelukkig deels overdekt. We kregen hier een kopje thee en genoten van een prachtig uitzicht over de stad.

Santa Clara is een stad met historische betekenis en dat is voldoende reden om hier te verblijven. Het monument van Che wilde ik tijdens mijn reis per se gezien hebben. In het kleine museum (op maandag gesloten) zie je veel foto’s, maar ook gebruikte kleding, en geweren en andere materialen uit de hoogtij dagen.

Onze volgende stop was Trinidad. Hoewel we er niet als enige toerist rondliepen is het enorm fotogeniek. Het is leuk om hier plaatjes te schieten van oldtimers in de karakteristieke straatjes. ’s Avonds speelde een band salsa muziek bij de bekende trappen op het centrale plein. Wij zochten ook een plekje op de trap en dronken een goede mojito. Vóór de band werd gedanst, maar wij zagen ons hier zelf nog niet dansen: je stond dan wel erg te kijk. Dit kon veel later op de avond nog op andere plekken, kijken en luisteren was hier al leuk genoeg.

De volgende ochtend gingen we met de bicitour op pad en we kregen uitleg van de Engelssprekende gids. We stapten overheidswinkeltjes binnen waar Cubanen met bonnen hun basisproducten kunnen halen, kwamen bij een markt met groente en fruit net buiten de bebouwde kom, bezochten een oude stoomtrein en stopten bij een schooltje. De achtergrond over het leven van Cubanen in een communistisch systeem kwam zo wel binnen en was erg leerzaam.

We zijn met de taxi naar het strand van Playa Ancon gegaan. We pasten ons aan het Cubaanse tempo aan en in dit geval was dat heerlijk! We zwommen wat, legden onze handdoek uit op het strandbedje onder de parasol van bananenbladeren en dronken uit een kokosnoot. ’s Avonds zochten we de gezelligheid van muziek en dans weer op. Door het geluier hadden we helaas geen tijd meer om naar het natuurgebied Topes de Collantes te gaan. Dat zou vanuit Trinidad nog wel een interessante uitstap zijn geweest.

In Viñales hadden we twee dagen te besteden. De eerste dag gingen we paardrijden in de Viñalesvallei. Ik was onder de indruk van de mooie omgeving: de groene beplanting, rode aarde en de karstbergen maken het landschap bijzonder. Op de akkertjes waren boeren aan het werk. We stopten bij een schuur waar de tabaksbladeren uithingen en een Cubaanse cowboy liet ons zien hoe sigaren worden gerold. We hesen ons weer op het paard en reden terug naar het dorp.

De volgende dag gingen we naar het strand van Cayo Jutias, een mooi en kleinschalig strand, waar ook veel Cubanen komen. Die hadden de muziek voor mijn smaak wel wat te hard staan, maar een stukje verderop was het rustiger. Ik kwam in contact met twee kleine Cubaanse broertjes. Ze hadden grote schelpen en zeesterren gevonden. Er lag veel koraal voor de kust, maar het water stond te laag om er te gaan snorkelen, dan hadden we het koraal wellicht kapot gemaakt of ons bezeerd.

De negenjarige zoon van de familie waar we verbleven wachtte ons thuis al op. Hij is gek op voetballen, net als mijn reisgenoot, die dus met de kinderen van het dorp is gaan voetballen. Deze ontmoetingen gaven ons verblijf in Viñales een extraatje mee.

Waar de meeste reizigers hun reis starten, daar eindigden wij de reis. De koloniale hoofdstad Havana stond nu op het programma. We kwamen met bus aan in stad en werden met de taxi vlakbij het hotel in het oude centrum gebracht. Dit keer geen casa particular maar een sfeervol hotel in koloniale stijl. Ondanks dat het een grote stad is vond ik de sfeer aangenaam en ontspannen.

We wandelden door het oude centrum, kwamen langs straten met koloniale huizen en pleintjes met gezellige terrasjes. Aan het Parque Central stond een hele rij met oldtimers opgesteld, een mooi gezicht. De volgende dag werden we zelf in zo’n mooie auto rondgereden. We maakten een aantal interessante stops buiten het centrum. Zo keken we binnen bij het maffiahotel Hotel Nacional en bezochten we het plein van de revolutie waar veel toespraken zijn gehouden. Allemaal de moeite waard. ’s Avonds hebben we lekker gegeten bij een zogeheten paladar – een huiskamerrestaurant – en vonden het leuk om langs de Malécon te slenteren.

Uiteindelijk was het tijd om weer naar huis te gaan…. En ja, Cuba heeft nog steeds die authentieke sfeer waar iedereen het over heeft. Ik heb het als een bijzonder land ervaren.

Wil je ook Havana bezoeken? Kijk dan eens bij onze Havana-bouwsteen of ga terug naar het overzicht van alle artikelen