Cuba reisverslag van Cosmo

De heenreis verliep prima. Enige vertraging, maar dat werd onderweg weer aardig ingehaald. De aankomst in Cuba duurde lang. Welkom in Cuba. Eerst lang wachten op de koffers, maar gelukkig waren ze er allemaal. Vervolgens wachten voor de douane. Zeer nauwkeurig werd alles bekeken, maar we mochten erin. In de aankomsthal stond men op ons te wachten en we werden snel naar onze old timers gebracht. Twee cabriolets. Dat hadden we niet verwacht (we hadden eigenlijk één dichte old timer verwacht). Dat was een verrassing. Met de Cubaanse muziek kwamen we meteen in de stemming. Hoewel het al donker was, toch een leuke transfer naar de stad.

 

De auto’s konden niet helemaal bij het hotel komen, dus moesten we een klein stukje lopen. De chauffeur wees wel aan waar de deur van het hotel was, maar toch was het even zoeken. Het zou fijn geweest zijn als 1 van de chauffeurs even meegelopen was. Het was immers vlakbij en wij waren het na de reis behoorlijk zat. De andere chauffeur kon dan bij de auto’s blijven. Maar goed, toen we het hotel hadden gevonden ging het weer prima. We werden keurig naar onze kamers gebracht. Snel gedoucht en daarna heerlijk geslapen op de Queen size bedden.

 

De volgende ochtend een prima ontbijt genuttigd op de sfeervolle binnenplaats van het hotel. Heerlijk vers fruit, een omeletje en wat broodjes. We wisten echt niet wat voor eten we konden verwachten in Cuba. Dit was alvast prima. Daarna een paar dagen door de stad geslenterd. Veel indrukken opgedaan. Goed gerestaureerde panden gezien, maar ook bouwvallen. Het was druk in de stad. Veel mensen op straat. Prachtige old timers gezien. Deze moeten ze vooral behouden voor het toerisme. In goede restaurantjes gegeten. Voor de lunch was ‘op straat’ wat minder te vinden, maar een pizza-stalletje is altijd goed. Met het pontje naar de overkant (naar Del Morro en Fortaleze) doen niet veel toeristen. Je ervaart het Cubaanse leven. Via de Malecon naar Vedado is best ver lopen en viel uiteindelijk tegen. Met een Cadillac Convertible terug naar Habana Vieja maakte de middag toch leuk.

 

Het idee was om ’s morgens meteen de huurauto op de halen en via het strand bij Playa Baracoa richting Vinales te reizen. Het verliep helaas anders. Bij Rex kwamen zo’n tien gezinnen voor een auto en er was er maar één. Op volgorde van binnenkomst werden we op een lijst gezet. Gebeld met Kenia Garcia. Zij ging er achteraan. Als we om 12 uur nog niets hadden gehoord moesten we nog maar eens bellen. Uiteindelijk om kwart voor twaalf stonden er twee Mercedessen waarvan wij met één naar Vinales werden gebracht. Ook de andere Mercedes ging richting Vinales. Van een van de andere gezinnen hoorden we later dat zij nog tot 17.00 uur hadden moeten wachten op een auto.

 

Aangekomen bij Rex in Pinar del Rio was het kantoor verlaten. De auto was nog onderweg. Waarschijnlijk vertrokken uit Havana toen wij uit Vinales vertrokken. Na anderhalf uur kwam de auto eindelijk. Voor het andere gezin dat ook met de Mercedes was gebracht duurde het nog een half uur. Dit gezin heb ik nog geholpen met de borg omdat hun Peruaanse creditcard niet werd geaccepteerd (het was een Duits gezin dat woonde in Peru). Ik werd cash terugbetaald in Vinales. Uiteindelijk om 22.00 terug in het hotel. Deze dag hadden we iets anders voorgesteld.

 

De volgende dag was weer prima. Te paard door de velden. Wat wonen de mensen daar eenvoudig. Heel interessant. Hartelijk ontvangen door een vrouw (waarschijnlijk de vrouw of familie van de caballero) met koffie en vers fruit. Vervolgens naar een schuur waar de tabaksbladeren normaal hangen te drogen (nu niet omdat het buiten het seizoen was). Een verhaaltje hoe het maken van sigaren gaat en er een geproefd. Natuurlijk probeerden ze ons sigaren te verkopen. Een prachtige tocht van ruim vier uur, waar we verwacht hadden zo’n anderhalf uur weg te zijn. Ook het paardrijden is een belevenis. Die hebben zo hun eigen rangorde en probeer daar niet van af te wijken! Gelukkig kon een van onze dochters goed paardrijden zodat zij wat aanwijzingen kon geven.

 

Na Vinales naar Cayo Levisa. Hoewel dit slechts 60 km is waren we toch zo’n anderhalf uur onderweg. De wegen in Cuba zijn inderdaad niet best.

Er hangt een relaxte sfeer. Het zeewater was warm en blauw. Het strand mooi wit. Leuke huisjes en prima gegeten in het restaurant. Het ontbijt wordt elke keer uitgebreider. Nu zelfs met pannenkoeken.

 

Terug op het vaste land via een toeristische route naar Les Terrazas. Af en toe moesten we op de weg stil staan om te kijken of we links of rechts om de gaten heen konden rijden. Aan die wegen is ook minstens 50 jaar niks gedaan. Net zo oud als de auto’s met de stinkende uitlaatgassen. En wij ons zorgen maken over fijnstof. Maar ook rijdt men met paard en wagen en de grond wordt bewerkt met ossen.

 

Een fantastisch hotel in Les Terrazas. Ook weer zo’n goede sfeer en gezellige uitstraling. De excursie was zeer interessant en ook weer uitstekend georganiseerd. Een leuke man die over de geschiedenis vertelde. Lekker even gezwommen in de rivier en toen weer een geweldige lunch. Ook dat hadden we weer niet verwacht. Een gezellig restaurantje met lokale muziek. Prima georganiseerd.

 

Helaas hadden we een lekke band. Er bleek een spijker in te zitten. Bij de benzinepomp in Les Terrazas konden ze ons gelukkig helpen. Voor een paar CUC konden ze de band plakken. De spijker had echter nog een gat gemaakt en dus moest de band nogmaals geplakt worden. Dat lukte eerst niet. Uiteindelijk stak een oud mannetje een paar condooms in het gat. Wat lijm erop en de band was geplakt. De rest van de vakantie hield de band het vol.

 

Na Les Terrazas naar Playa Larga. De eerste Casa Particular van onze vakantie. Wat zou het zijn? Playa Larga is niet echt een bijzonder stadje, maar de Casa was uitstekend. Een zwembadje op het dak, een hangmat en een jacuzzi. Opnieuw werden we verrast. Een groot terras voor ons zelf. In de bar van de Casa maakten ze een heerlijke Daiquiri. En ook heerlijk gegeten. De gastvrouw wist te vertellen dat we goed konden snorkelen bij Punta Perdiz. De volgende dag daar naar toe. Entree 15 CUC. Dit was inclusief lunch en de hele dag drinken. Voor 5 CUC een snorkeluitrusting. Een prachtige plek om te snorkelen. Vissen in fraaie kleuren. Ook duiken was mogelijk. Maar het koraal is het mooist met goed licht er op.

 

Vervolgens door naar Cienfuego. Ook daar weer een mooie Casa. In de stad op zoek naar wat eten. Dat was minder makkelijk, maar uiteindelijk toch wat gevonden. Cienfuego is een grote stad, maar niet bijzonder. Het centrale plein is aardig. Huizen zijn mooi opgeknapt. Als je wilt parkeren komt er meteen een mannetje op een fietsje die wel op de auto wil passen. Jaja. Bij toeristen zijn altijd een paar CUC’s te verdienen.

 

De volgende dag naar het Dofinario. Zwemmen met dolfijnen was een grote wens van onze dochters. De dag van hun leven. En daarna naar Trinidad.

 

Trinidad is een heel oude stad. Weer heel anders dan Havana, Cienfuego, Vinales of wat dan ook. Ook hier een excursie. Interessant om het Cubaanse leven in Trinidad te horen en te zien. Het is alsof de klok 50 jaar heeft stilgestaan. Paard en wagen, stalletjes met groente, fruit en vlees. Een schoenmaker/schoenenpoetser op straat. Je kijkt je ogen uit. ’s Middags een leuk plekje aan het strand opgezocht. De route via La Boco brengt je op rustige strandjes.

 

Een paar dagen later weer via zo’n fijne weg met gaten naar Santa Clara (gelukkig ook grote stukken via een goede weg). In Santa Clara ligt de geschiedenis van Che Guevara. Indrukwekkend, maar de stad is verder niet heel interessant. Wel bijzonder dat hier de winkels goed gevuld zijn. Op de Boulevard is van alles te krijgen.

De riolering op onze kamer bij deze Casa blijkt verstopt te zijn (jaja, dubbel geboekt waarschijnlijk. We zien wel andere mensen naar boven gaan). Maar gelukkig konden ze ons verwijzen naar een andere Casa. Vijf minuutjes verder en ook prima kamers. Deze gastvrouw weet weer een leuk adresje voor het avondeten. Inderdaad, dat zouden we zelf niet gevonden hebben en weer een leuke ervaring.

 

Tenslotte door naar Varadero. De laatste dagen bijkomen op het mooie strand en bij het zwembad. De all-inclusive bevalt goed. We laten ons lekker verwennen.

Als we om 16.00 uur klaar zitten om opgehaald te worden voor de ‘private transfer’ naar het vliegveld komt er niemand. De lokale agent is niet bereikbaar. Dan weer Kenia Garcia misschien? Zij gaat er achteraan en tegen vijven komt de auto met chauffeur. Hij had zogenaamd pech met de auto en moest terug naar Havana om een nieuwe auto op te halen. Een slechte smoes. Maar we hadden volgens hem alle tijd. Maar nadat Kenia Garcia hem telefonisch had toegesproken reed hij met een snelheid van 110-120 al toeterend naar Havana. Bij het vliegveld excuseerde hij zich voor het te laat verschijnen. Gelukkig waren we op tijd en hoefden we niet lang te wachten voordat we weer terugvlogen. Op het vliegveld ging het nu vlot en het vliegtuig was luxer dan op de heenweg.

 

Een geweldige vakantie die we nooit zullen vergeten. Veel indrukken opgedaan. Een goede afwisseling van stad, natuur, cultuur, strand en zee. Interessante excursies, maar ook tijd om te relaxen en een boek te lezen. Cuba online: uitstekend georganiseerd!

Cubanen proberen geld te verdienen aan de toeristen. Geef ze eens ongelijk. Volgens Fidel Castro zijn toeristen ‘goud’. Wanneer je met locals probeert te praten over het regime of over de nauwere betrekkingen met de Amerikanen beginnen ze snel over een ander onderwerp.

 

Een aanrader!

Cosmo

 

Wil je net als Cosmo ook Cuba bezoeken? Kijk dan eens bij onze Cuba-bouwstenen of ga terug naar het overzicht van alle artikelen