Dansen in Cuba

Cuba is een land vol muziek. Wanneer je buiten loopt hoor je overal de muziek door de straten klinken. Is er een stereo in huis dan wordt deze hard aangezet, zodat de hele buurt mee kan genieten. In de toeristische wijken zie en hoor je veel straatmuzikanten die met een vrolijke noot wat bij proberen te verdienen. Bij muziek hoort dans, tenminste in Cuba.
Waar je in Nederland alleen naar muziek kunt luisteren moet er in Cuba op gedanst worden.

De eerste stappen van een Cubaan gaan gepaard met een ritmegevoel waarmee hij of zij zijn verdere leven soepel over de dansvloer glijdt. Sta dan ook niet versteld als je ten dans wordt gevraagd; iedereen kan toch dansen? Uhm… maar hoe dan? Hoe kan ik met mijn houterige, Hollandse dansmoves mee in het tropische ritme? Kan ik niet gewoon een beetje heen en weer bewegen en af en toe een draai maken?

 

Om me als oer Hollandse op de dansvloer te wagen vond ik best een beetje spannend. Ik dans dus geen salsa, merengue of andere swingende pasjes waar iedereen in Cuba blijkbaar kaas van heeft gegeten. De muziek klinkt me goed in de oren en ik vermaak me prima met een drankje vanaf de zijlijn. Toch word ook ik ten dans gevraagd. Ik verontschuldig me en zeg dat ik niet weet hoe ik moet dansen. Nadat hij me er op wijst dat het hartstikke makkelijk is en hij het me wel even leert sta ik niet veel later toch met knikkende knieën op de dansvloer. De basispassen blijken inderdaad niet zo heel moeilijk, maar zodra er ook maar iets van een draai in het spel komt ben ik de kluts kwijt. Maar ik vind het leuk! En als ik nog eens goed om me heen kijk zie ik dat er nog veel meer toeristen aan het stuntelen zijn. Wanneer het nummer afgelopen is en ik wil gaan zitten vraagt iemand anders om een dans. Glimlachend knik ik ja en denk… dansen in Cuba; kom maar op!

Ga terug naar het overzicht van alle artikelen